Pierwszymi odblaskowymi elementami umieszczonymi na drogach, były "kocie oczy" wynalezione przez Perciego Shawa, właściciela małej firmy zajmującej się budową i naprawą dróg - w 1934 roku. Istnieją dwie teorie dotyczące tego co zainspirowało Shawa do tego wynalzku.
Pierwsza z nich, mówi że, Shaw przy słabym oświetleniu, wieczorem, często kierował się torami tramwajowi, od których odbijało się światło reflektorów jego samochodu. Gdy tory usunięto, uznał, że należy stworzyć „nowy system sygnalizacyjny”. 
Natomiast druga wersja tej historii mówi, że pewnego dnia, gdy Shaw podjeżdżał do domu, zobaczył kota na poboczu, a w jego oczach, bardzo mocno odbijające się światła jego samochodu. Zainspirowany tym widokiem, miał wprost przenieść go do swojego wynalazku.

Drugim w kolejności materiałem odblaskowym, były folie odblaskowe, które zostały wynalezione około 1943 roku, przez zespół pracowników firmy 3M, pracującej pod kierownictwem wynalazcy Richarda Gurleya Drew, znanego z opracowania i opatentowania pierwszej taśmy klejącej wykonanej z celofanu, która przyniosła globalny sukces firmie 3M, ponieważ doskonale nadawała się do naprawiania zepsutych i podartych przedmiotów, których nie trzeba było wyrzucać.

W latach 50-tych minionego stulecia, pojawiły się również pierwsze odblaskowe znaki drogowe, które zostały wykonane i postawione na drodze w USA.


Dlaczego światła odblaskowe świecą w nocy?

Materiały odblaskowe same z siebie nie emitują żadnego światła. Jest to zestaw, specjalnie ukształtowanych miniaturowych zwierciadeł, czasami w połączeniu z zestawem małych soczewek, które po oświetleniu w nocy reflektorami (np. samochodowymi) jasno świecą światłem odbitym.


Rodzaje materiałów odblaskowych

Wyróżniamy dwa rodzaje materiałów odblaskowych:
  • mikrokulkowe – w których elementem odbijającym promienie światła, są szklane mikrokulki, które tworzą soczewki. Są one idealnie wkomponowane w strukturę materiału. Są to materiały wykorzystywane m.in. na folii przy oklejaniu pionowych znaków drogowych.
  • mikropryzmatyczne – gdzie światło odbijane jest przez specjalnie uformowane pryzmaty. W przypadku mikropryzmatów promienie odbijają się od jednej powierzchni pryzmatu, następnie uderzają w drugą ścianę, a później wracają w pierwotnym kierunku. Materiały te potocznie określane są jako plastikowe i występują w kilku wariantach kolorystycznych. Wykorzystywane np. przy produkcji "Kocich oczu".