
Właściwości fotoluminescencje znaków ewakuacyjnych
Znaki ewakuacyjne w pełni funkcjonują zarówno przy pełnym oświetleniu, jak i przy jego braku - ponieważ występują w wersji fotoluminescencyjnej. Fotoluminescencja jest rodzajem luminescencji, czyli zjawiska wytwarzania światła pod wpływem czynników nietermicznych. W przypadku fotoluminescencji światło wytwarzane jest w wyniku powrotu do stanu podstawowego cząsteczek / atomów wzbudzonych do wyższych stanów elektronowych promieniowaniem elektromagnetycznym - widzialnym i ultrafioletowym.
O tym jak długo będzie świecił dany znak decyduje klasa świecenia. Występują 4 podstawowe klasy luminacji, a ich rodzaj szczegółowo reguluje norma ISO 17398.
- Klasa A - fotoluminescencyjne znaki klasy A spełniają wyłącznie minimalne wymagania dla Świadectwa Dopuszczenia CNBOP i mogą być umieszczane tylko w jasnych pomieszczeniach, posiadających oświetlenie dzienne i/lub stałe oświetlenie sztuczne.
- Klasa B - fotoluminescencyjne znaki klasy B można umieścić w pomieszczeniach, które posiadają stałe oświetlenie podczas pracy.
- Klasa C - fotoluminescencyjne znaki klasy C to znaki spełniające wysokie normy bezpieczeństwa, które mogą być stosowane w pomieszczeniach posiadających oświetlenie czasowe i/lub przytłumione; wymagane w systemach ewakuacyjnych i ppoż m.in. w szpitalach i w galeriach handlowych.
- Klasa D - fotoluminescencyjne znaki klasy D używane są w miejscach wymagających zastosowania szczególnych środków bezpieczeństwa i znaków, np. w tunelach.
Normy i certyfikaty zgodności znaków ewakuacyjnych
Niezwykle istotnym elementem przy produkcji znaków ewakuacyjnych, jest ich zgodność z obowiązującymi normami. Zgodnie z zapisami, które można znaleźć w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania, znaki służące do oznakowania dróg ewakuacyjnych powinny posiadać odpowiednie certyfikaty, świadectwa dopuszczenia do stosowania i spełniać stosowne wymagania.
Dotychczasowo obowiązywały dwie polskie normy dotyczące oznakowania przeciwpożarowego: PN-N-
01256-01:1992 Znaki bezpieczeństwa — Ochrona przeciw-pożarowa oraz PN-N-01256-04:1997 Znaki bezpieczeństwa — Techniczne środki przeciwpożarowe oraz norma dotycząca oznakowania ewakuacyjnego PN-N-01256-02:1992 Znaki bezpieczeństwa — Ewakuacja. Obecnie norma PN-N-01256-01:1992 została zastąpiona przez międzynarodową normę PN-EN ISO 7010:2012, a normy PN-N-01256-02:1992 oraz PN-N-01256-04:1992 obowiązują z nią równolegle.
DOTYCHCZASOWA NORMA NOWA NORMA
NORMA PN-N-01256-01:1992 |
Zastąpiona przez: |
Symbole graficzne Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa |
|
Obowiązuje równocześnie z:
|
|
NORMA PN-N-01256-04:1992 |
Obowiązuje równocześnie z: |
Czy w związku ze zmianą norm trzeba wymienić wszystkie znaki na nowe?
Nie - wprowadzenie nowej normy nie narzuca obowiązku wymiany aktualnego oznakowania bezpieczeństwa. Jednak przy zakupie nowych znaków zaleca się nabyć już tylko znaki zgodne z nową normą PN-EN ISO 7010:2012. Są one lepiej widoczne, bardziej czytelne i zrozumiałe np. podczas szybkiej ewakuacji, wypadku lub nagłego zagrożenia.
Zalety nowej normy PN-EN ISO 7010:2012
Znaki bezpieczeństwa zgodne z nową normą charakteryzują się dużą rozpoznawalnością w całej Unii Europejskiej. Szczególnie warto stosować je w miejscach publicznych, obiektach turystycznych oraz tam gdzie prowadzony jest biznes międzynarodowy. Odpowiednie oznakowanie dróg ewakuacyjnych jest widoczne i intuicyjne dla osób w ich pobliżu, dzięki czemu pozwala na szybkie i sprawne przeprowadzenie ewakuacji, niezależnie od warunków (nawet w przypadku dużego zadymienia lub braku oświetlenia).
Jak dobrać rozmiar znaku i odległość jego umieszczenia?
Wymiary i wysokość umiejscowienia znaków bezpieczeństwa uzależnione są przede wszystkim od odległości, z jakiej powinny być widoczne oraz sposobu ich oświetlania. Ale pamiętać należy również (co jest nie mniej ważne) o ilości wyjść, sposobie rozmieszczenia regałów oraz ciągów komunikacyjnych w pomieszczeniu.
Wysokość znaku możemy obliczyć wykorzystując wzór:
h = D / Z
Maksymalną odległość widzenia dla określonej wielkości znaku możemy obliczyć wykorzystując wzór:
D=h*Z
gdzie:
h – wysokość znaku bezpieczeństwa,
D – odległość widzenia, czyli maksymalna odległość, przy jakiej znak jest jeszcze czytelny,
Z – współczynnik odległości wynoszący dla znaków oświetlonych zewnętrznie 100, natomiast dla znaków oświetlonych wewnętrznie 200.
![]() |
![]() |
Znaki oświetlone zewnętrznie przy Z=100 |
Znaki oświetlone wewnętrznie przy Z=200 |